Aan de dijk tussen de Weespertrekvaart en het Diemerbos staat de karakteristieke boerderij Landlust. In 2007 kocht Woonstichting de Key deze leegstaande boerderij in het kader van landschapsbeheer. Landlust kreeg een zorgfunctie en moest veranderen in een zorglandgoed waar werken, wonen en recreëren worden verenigd. In dit project komen bouwen in landelijk gebied, omgaan met cultureel erfgoed en woningbouw voor bijzondere doelgroepen samen. Architectenbureau K2 is gespecialiseerd in deze thema’s en ging de uitdaging aan. Het bureau maakte een ontwerp waarbij daglicht zorgt voor een comfortabele omgeving voor mensen met een verstandelijke beperking.
Nieuw leven, oud karakter
Jan-Richard Kikkert richtte Architectenbureau K2 samen met Judith Korpershoeken op. Hij vertelt over de uitdagingen bij het project: “We moesten deze plek een nieuw leven geven, zonder het oude karakter kwijt te raken. Je let er dus op dat je juist wat er zo bijzonder is aan een oude boerderij niet wegdetailleert. Specifieke aspecten zijn behouden, onder andere door elementen met een historische referentie een andere functie te geven. Van de drie luchtschachten in de koeienschuur, hebben we bijvoorbeeld lichtschachten gemaakt.”
De bestaande boerderij en de daarbij horende stallen werden verbouwd. Daarnaast werden er drie nieuwe gebouwen aan het erf toegevoegd, onder ander een woongebouw. Kikkert vertelt verder: “De nieuwbouw moest in evenwicht zijn met de bestaande boerderij. De toevoegingen zijn dan ook geïnspireerd op landelijke bouwkunst, met een puntdak en een recht volume. Er is gewerkt met oervormen en eerlijk en terughoudend materiaal.”
Doordacht erfontwerp
Het erf kent verschillende gebruikers, wat bepalend is geweest voor het ontwerp. “Er is een groep die als dagbesteding werkt in de kwekerij, de theeschenkerij of in het Diemerbos en er is een groep bestaande uit mensen met een beperking die er permanent woont. Vanuit het bos komt ook publiek dat bijvoorbeeld de theeschenkerij bezoekt. Een andere uitdaging was dan ook om het erf zo in te richten dat het wel één geheel is, maar gebruikers elkaar ook niet in de weg hoeven te zitten.”